Δημοτική Πινακοθήκη Mυτιλήνης

H Δημοτική Πινακοθήκη Μυτιλήνης στεγάζεται σε ένα παλιό τριώροφο αρχοντικό (Xαλίμ Mπέη), χαρακτηριστικό δείγμα της τοπικής αρχιτεκτονικής, που δεσπόζει στην προσφυγική περιοχή της Eπάνω Σκάλας. Το κτίριο μάλιστα χρησιμοποιήθηκε και για να στεγάσει πρόσφυγες που κατεφθασαν στο νησί μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Το αρχοντικό μετα την ανακαίνισή του στεγάζει μια από τις σημαντικότερες συλλογές έργων ζωγραφικής, η οποία δωρήθηκε στο Δήμο Μυτιλήνης από τον Γιώργο Σίμο – Πετρή και την αδελφή του Έλλη Σίμου.

O Γιώργος Σίμος – Πετρής, γεννημένος στη Μυτιλήνη από μικρασιάτες γονείς (από το Αϊβαλί) , ήταν ένας από τους σημαντικότερους τεχνοκριτικούς της χώρας, ένας «διανοητής» της εικαστικής τέχνης,

Επιθεώρηση Τέχνης

προσωπικός φίλος των μεγαλύτερων Eλλήνων ζωγράφων. Επέδειξε σημαντική αντιστασιακή δράση.Το 1953 άρχισε να δημοσιεύει τακτικά τεχνοκριτικές στην εφημερίδα «Αυγή», ενώ από τον Ιούνιο του 1955 μέχρι το 1967 συμμετείχε στη Συντακτική Επιτροπή της «Επιθεώρησης Τέχνης»-η οποία ακόμα και σήμερα αποτελέι πρότυπο. Μετά το θάνατό του δώρισε την προσωπική του συλλογή, αποτελούμενη από 110 πίνακες στη Δημοτική Πινακοθήκη.

Ανάμεσα στα έργα της Πινακοθήκης βρίσκονται και πίνακες του επίσης μικρασιάτη Ορέστη Κανέλλη. Ο Κανέλλης γεννήθηκε στη Σμύρνη τον Ιούνιο του 1910  και εγκαταστάθηκε μετά το τέλος των σπουδών του στη Μυτιλήνη. Σπούδασε σε ελεύθερες Ακαδημίες του Παρισιού και κυρίως στη Γκράντ Σωμιέρ.

''Ελιές'' του Ορέστη Κανέλλη , λάδι σε χαρτόνι

Advertisement

Δράμα – Ξάνθη… της προσφυγιάς το γκρίζο αδράχτι

Δράμα – Ξάνθη

Στίχοι-Μουσική: Γιώργος Ανδρέου
Ερμηνεύτρια: Τάνια Τσανακλίδου

Πέρασα Νικηφόρο, πέρασα Ανδριανή
τράβηξα για Σταυρούπολη, Ροδόπη ακριανή
Κι απ’ της βροχής την ανεμώνα
έδωσα μια στη πόρτα του χιονιά
και μπήκα στον χειμώνα

Είδα της γης τη στάχτη
της προσφυγιάς το γκρίζο αδράχτι
και του πολέμου τη φαρέτρα

Είδα και τον Ακρίτη
που ’χε στα σύνορα το σπίτι
και στην καρδιά του μαύρη πέτρα

Ουρλιάζαν οι ζουρνάδες
Τρέμανε τα νταούλια
Πιάσανε, λέει, εχθροί τα καραούλια

Ήρθαν για το χρυσόμαλλο το Δέρας
Κλαίει, μοιρολογάει ο αγέρας

Κλέψαν και το κλειδί της Ρωμιοσύνης
αχ Παναγιά μου, μόνους μας αφήνεις
Κλέψαν και το κλειδί της Ρωμιοσύνης
Αχ Παναγία μου, εσύ μη μας αφήνεις
Και το κερί του Γένους μας μη σβήνεις

Πέρασα Νικηφόρο, πέρασα Ανδριανή
τράβηξα για Σταυρούπολη, Ροδόπη ακριανή

Σμύρνη

«Bασιλοπούλα, ατίμητο ρουμπίνι στην Aνατολή

και στο Aιγαίο πρώτη.

Ποιό όνομα προσφιλέστερο απ’ το όνομα της Σμύρνης

τόσο καλλίφθογγο και τόσο μοσχομυρισμένο!»

Κωστής Παλαμάς