Ζητούμενο η Ενότητα του Προσφυγικού Ελληνισμού

Διευκρινίζοντας τα περί της 19ης Μαΐου, τονίζουμε για πολλοστή φορά πως στηρίζουμε κάθε προσπάθεια διατήρησης της Προσφυγικής Μνήμης –Μικρασίας, Πόντου, Θράκης– αλλά δεν δεχόμαστε σε καμία περίπτωση τον κατακερματισμό της Μιας, Ενιαίας και Αδιαίρετης Γενοκτονίας που υπέστη στο σύνολό του ο Ελληνισμός της Ανατολής με το 1.500.000 των μαρτύρων του. Η Ενότητα είναι ένα στοιχείο που πρέπει επιτέλους να βιώσουμε!

Προς αυτήν την κατεύθυνση κάθε χρόνο η Ένωση Μικρασιατών Φοιτητών απευθύνει κάλεσμα στο φοιτητικό κόσμο αναρτώντας συνθήματα μνήμης προερχόμενα από έργα Μικρασιατών και μη λογοτεχνών. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα εξής ετήσια Συνθήματα Μνήμης :

 

2008:  ‘’Τη νύχτα της προσφυγιάς

           την κάναμε ολονύκτια προσευχή’’

Βάσος Καπάνταης

 

2009: “Δεν αισθάνομαι μίσος… Το πράγμα που κυριαρχεί μέσα μου είναι το αντίθετο του μίσους· μια προσπάθεια να χωρέσει ο νους μου το μηχανισμό της καταστροφής”.        

Γιώργος Σεφέρης

2010: ‘’Η μνήμη,
κύριο όνομα των θλίψεων,
ενικού αριθμού,
μόνον ενικού αριθμού
και άκλιτη.
Η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη’’.

   Κική Δημουλά

Για τις εκδηλώσεις Εθνικής Μνήμης του 2011 επιλέξαμε μια φράση του ποιητή Γιάννη Σκαρίμπα που αναφέρεται στην γενική αντιμετώπιση της Ιστορίας αλλά αντικατοπτρίζει απόλυτα το μέγεθος της Γενοκτονίας του Ελληνισμού της Ανατολής και ταυτόχρονα το αδιαπραγμάτευτο της αυθεντικότητας, του ενιαίου χαρακτήρα και του εύρους της:

‘’Η Ιστορία είναι αριθμός, είναι νούμερο, δεν νοθεύεται’’

Καλούμε όλους τους μικρασιάτες και φίλους να προτείνουν ιδέες για το σύνθημα μνήμης των εκδηλώσεων του 2012… ‘’Μνήμη Μικρασίας και Έσετ’ ήμαρ νόστιμον’’!

Advertisement

Ήχοι Μικρασίας στο Χορευτικό Αντάμωμα Ορμύλιας

  Με απόλυτη επιτυχία στέφθηκε το εγχείρημα της διοργάνωσης Χορευτικού Ανταμώματος την παραμονή της γιορτής του Αγίου Γεωργίου στην Ορμύλια Χαλκιδικής, για πρώτη φορά, όπου και εορτάζει ο ομώνυμος μεταβυζαντινός ναός (24 Απριλιου 2012).

   Η Ένωση Μικρασιατών Φοιτητών συμμετείχε και αυτή στο κάλεσμα της συνάντησης των συλλόγων παρουσιάζοντας χορούς από την Καππαδοκία. Οι τόσο ιδιαίτεροι χοροί της εσχατιάς αυτής του Ελληνισμού, της πατρίδας των μεγάλων πατέρων της ορθόδοξης Ανατολής αλλά και των βυζαντινών Ακριτών, δεν μπορούσαν να λείπουν από το πανηγύρι του Αη-Γιώργη, του αγαπημένου σε όλο το χριστιανικό κόσμο –ακόμα και στους μουσουλμάνους-  Καππαδόκη Αγίου.

 Ο τελετουργικός χορός ‘’άγιο Πάσχα’’, ο οποίος παρουσιάσθηκε στο Αντάμωμα, χορευόταν στην Καππαδοκία την Ανάσταση, με τους χορευτές να κρατούν αναμμένα κεριά (δείτε τον από το 36:50 στο βίντεο) ενώ στο χορό ‘’Κόνιαλι’’ (από το Ικόνιο της Μικράς Ασίας) τα ζεύγη των χορευτών δημιουργούν το σχήμα του σταυρού με τα χερια τους. Οι συμπαγείς πυρήνες του Ελληνισμού στην Καππαδοκία έδιναν έντονη τη μαρτυρία της χριστιανικής πίστης με κάθε ευκαιρία, ακόμα και με τους χορούς τους, κατά το ψαλμικό αινείτε αυτόν εν τυμπάνω και χορώ· αινείτε αυτόν εν χορδαίς και οργάνω.

Ηρώο Πέργαμου – Νέα Σμύρνη

Ηρώο Πέργαμου του μικρασιάτη γλυπτή Βάσου Καπάνταη.